Само една доза вакцина „Фајзер“ го намалува бројот на асимптоматски случаи на инфекција со ковид 19, според новото истражување.

Според порталот New Scientist, научниците од Кембриџ ги анализирале податоците на илјадници здравствени работници заразени со коронавирусот и дошле до заклучок дека, со само една доза вакцина „Фајзер“, можноста за пренесување на инфекцијата може значително да се намали.

– „Тоа е драматично намалување на бројот на асимптоматски позитивни тестови кај здравствените работници кои примиле единствена доза вакцина Пагер“, рече Ник Џоунс од универзитетската болница во Кембриџ, кој е еден од докторите што ја водат студијата (што сè уште не било независно прегледано).

Тие споредиле податоци од асимптоматски здравствени работници кои биле вакцинирани и оние кои не биле, и заклучиле дека дури 80% од невакцинираните биле заразени со короната. Само 37% од нив биле позитивни во првите 12 дена по вакцинирањето, а 20% од нив по 12 или повеќе дена.

Од овие резултати, може да се заклучи дека ризикот од асимптоматска инфекција со коронавирус се намалува четири пати кога ќе поминат 12 или повеќе дена од вакцината, што е доста импресивно.

– „Ова е многу добра вест. Вакцината „Фајзер“ штити од Ковид-19, но исто така ја намалува можноста за пренесување на инфекцијата на други лица. Сепак, мора да бидеме свесни дека не обезбедува целосна заштита за секого“, рече Мајк Викс, од Универзитет во Кембриџ.

Во Шкотска, потточно во областа Аргиле и островот Бут, беспилотни летала „дронови“ се користат за прв пат во Велика Британија да носат примероци и тестови за Ковид-19 и друг медицински материјал, пренесува Би-Би-Си.

Би-Би-Си наведува дека по тестирањето во текот на минатата година, овој проект е проширен и дека медицинскиот товар сега се транспортира на растојание од 64 километри и дека персоналот на Националната здравствена служба (НХС) сега има пристап до беспилотни летала, прв од ваков вид во Велика Британија.

Беспилотни летала можат да носат товар до три килограми и да ги покриваат растојанијата побрзо отколку по пат или вода во овој дел на Шкотска, а операторот на беспилотни летала „Скајпортс“ доби дозвола од Агенцијата за цивилно воздухопловство за овие летови, пренесува Би-Би-Си

ФОТО: heartofasia.af

Совршеното слетување на Perseverance минатата недела стана петтиот ровер на НАСА кој стигна до Марс

Иако човечкото патување до Марс е технички близу, веројатно е далеку со децении поради неизвесно финансирање.

Вернер Фон Браун, креаторот на програмата Аполо, започна да работи на мисија на Марс веднаш по слетувањето на Месечината во 1969 година, но планот, како и многу други по него, не се движеше подалеку од таблата за цртање.

Што го прави Марс толку тежок? За почетници, растојание. Астронаутите би морале да поминат 225 милиони километри до Марс, и тоа кога двете планети се релативно блиску една до друга.

Треба да се има на ум дека астронаутите на долго патување со месеци се соочуваат со два големи здравствени ризици: зрачење и микрогравитација. Првиот го зголемува ризикот од развој на рак подоцна во животот, а вториот ја намалува густината на коските и мускулната маса. Значи, ако нешто тргне наопаку, сите здравствени проблеми мора да се решат на самата планета.

„Научниците научија многу од претходните мисии на Месечината од летовите на астронаутите и престојот во вселенските станици“, рече Jonathan McDowell од Центарот за астрофизика Harvard-Smithsonian.

Тој вели дека општите идеи за тоа како да се информира мисијата на Марс постојат, но деталите недостасуваат.

„Еден начин да се намали изложеноста на зрачење е да се забрза патувањето“, рече научникот Laura Forczyk, објаснувајќи дека ова би можело да вклучува употреба на нуклеарен термички погонски систем што создава многу поголем притисок од конвенционалните ракети со хемиски погон.

Друга опција може да биде изградба на вселенско летало со залихи на вода што ќе го впие вселенското зрачење.

На Марс исто така е потребно да се најде начин да се дише во атмосфера со 95 проценти јаглерод диоксид. Упорноста, заради техничка демонстрација, има инструмент што го претвора јаглерод диоксидот во кислород. Зрачењето исто така ќе биде предизвик на планетата поради нејзината многу тенка атмосфера и недостатокот на заштитна магнетосфера. Затоа, тие ќе треба да изградат засолништа или дури и да ги закопаат.

Политичка волја

Експертите се согласуваат дека најголемата пречка е политичката волја на американскиот претседател и Конгресот.

„Ако човештвото како вид, особено американските даночни обврзници, одлучат да одвојат големи суми пари, би можеле да бидеме на Марс до крајот на 2030-тите“, рече Мекдауел. Тој не смета дека тоа ќе се реализира дотогаш, но би бил изненаден ако тоа не се случи една деценија подоцна. Форчик се согласува.

Претседателот Бајден сè уште не ја изнесе својата визија за Марс, а НАСА се соочува со ограничувања на буџетот и веројатно нема да ја исполни својата цел да се врати на Месечината во 2024 година, што требаше да биде отскочна даска за црвената планета.

Musk и SpaceX

НАСА може да биде загрозена од SpaceX, компанијата на Elon Musk. За летот кон Марс, милијардерот развива ракета од следната генерација, иако два прототипа експлодираа спектакуларно на последните тестови.

„Можеби на почетокот изгледа лошо, но дава вредни информации“, изјави Skot Hubbard, поранешен висок функционер на НАСА, кој сега е предавач на Стенфорд. Тој посочува дека SpaceX може да си го дозволи тоа, но НАСА како владина агенција не може.

Затоа, SpaceX на крајот би можел да има предност пред НАСА, но дури и најбогатиот човек на светот не може да ја финансира целата мисија на Марс само.

Хабард смета дека јавно-приватно партнерство е најверојатната опција. SpaceX може да обезбеди превоз, а НАСА може да реши и други проблеми.