Култура
Денес е Духовден, празник на Светиот дух

Денес е Духовден – Празник на Светиот дух. Овој христијански празник се празнува три дена, а првиот ден од празникот секогаш е во недела. Овој е единствен од 12-те големи празници што нема претпразненство. Тоа се надоместува со фактот што во текот на целиот период од Велигден до Духовден се чувствува празничното расположение. На овој празник редовно му претходи задушница што се празнува во саботата пред Духовден, кога се изведуваат повеќе обичаи што им се наменети на покојните претци. Овој ден меѓу народот е познат и под името „Мртва сабота“.Духовден се вика и Педесетница, не само затоа што се празнува педесет дена по Велигден туку и затоа што настанот што му дава печат на овој ден се случил токму на еврејскиот празник Педесетница. Овие два празника Пасха и Педесетница, заедно со Преполовение се единствените што имаат основа во Стариот завет. Евреите го празнувале Пасха како ден на излегувањето на еврејскиот народ од египетското ропство, а празникот Педесетница го празнувале во спомен на денот кога Господ му ги подарил законите на Мојсие во Синајската Гора. Во Новиот завет Пасхата станала празник на излегувањето на човекот од ропството на гревот и на смртта и на влегувањето во вечниот живот, а Педесетницата во спомен на дарувањето на светиот Дух на апостолите.
Тој ден апостолите биле на едно место во Ерусалим, биле дванаесет на број зашто испразнетото место на Јуда Искариотски, кој по предавството на Исус се обесил, го пополниле со Матеј, кого го избрале со коцка од учениците Христови, за нивниот број пак да биде дванаесет. Околу 9 часот наутро одеднаш се слушнал силен шум од небото како дување на силен ветар, се покажал Светиот Дух, ја исполнил просторијата, а потоа во форма на пламени јазици слегол врз апостолите. Овој момент е претставен и на иконите во нашите цркви каде што се насликани на едно место сите апостоли, заедно со Богородица, а над нивните глави се гледаат пламени јазици што всушност го претставуваат Светиот Дух.
По овој настан апостолите започнале да зборуваат на разни јазици, а многубројниот народ што се собрал по силниот шум помислил дека тие луѓе зборуваат неразбирливо затоа што се пијани. Тогаш се појавил светиот апостол Петар кој на собраните луѓе им објаснил дека тие луѓе не се пијани туку се исполнети со Светиот Дух што им го испратил Господ. Потоа ги поканил да се крстат, а многумина што чувствувале товар на совеста поради настаните што му се случиле на Исус Христос, веднаш прифатиле да ја примат верата Христова. Само во тој момент се крстиле околу 3.000 луѓе.
Овој настан во Светото писмо поточно во книгата „Дела на светите апостоли од светиот апостол Лука“ вака е опишан: „Кога се навршија дните на Педесетницата, сите апостоли беа заедно и еднодушни. И ненадејно се чу шум од небото, како да идеше силен ветар, и ја исполни целата куќа, каде што седеа. И им се јавија разделени јазици, како огнени и застанаа по еден над секого од нив. И се исполнија со Дух Свети, и почнаа да зборуваат на други јазици, онака како што им даваше Духот Свети да изговараат. (…) Сите се чудеа и во недоумение си зборуваа еден со друг: „Што ли ќе биде ова?“ А други потсмевајќи се велеа: „Се напиле со слатко вино“. Тогаш Петар стана со единаесетте, го подигна гласот свој и им рече: „Луѓе Јудејци, и вие сите што живеете во Ерусалим, знајте го ова и внимавајте на моите зборови: овие луѓе не се пијани, како што мислите вие, зашто е третиот час од денот: но тоа е претскажано преку пророкот Јоил: И ете во последните дни, рече Бог ќе излеам од Мојот Дух на секое тело и ќе пророкуваат синовите ваши и ќерките ваши, и младичите ваши ќе имаат виденија и старците ваши ќе сонуваат соништа; и во тие дни врз слугите Мои ќе излејам од Мојот Дух и тие ќе пророкуваат. И ќе покажам чудеса на небесата и знаци долу на земјата, крв и оган и чад. Сонцето ќе премине во темнина, а месечината во крв, и тоа уште пред да настапи големиот и славен ден Господов. И тогаш секој што ќе го призове името Господово, ќе се спаси.” (Дела 2/1-21)
Со ова се исполниле зборовите на Св. Јован Крстител кој подготвувајќи го народот за доаѓањето на Исус Христос, повикувајќи ги луѓето на покајание и крштевајќи им ги зборувал: „Јас ве крштевам со вода, но Оној што иде по мене е посилен од мене; јас не сум достоен да Му ги понесам ни обувките; он ќе ве крсти со Дух Свети и со оган.“ (Матеј 3/11) Ако во Стариот завет Светиот Дух бил испраќан врз одбрани личности, пророци, во Новиот завет тој според пророкот Јоил требало да биде излеан врз целиот народ. „И ете по тоа ќе излеам од Мојот Дух врз секоја плот…“ (Јоил, 2/28)
Овој празник уште се вика и Света Тројца зашто на едно место се јавуваат Таткото, Синот и Светиот Дух. Со одобрение на Богот-таткото се исполнило ветувањето на Богот-Син дадено пред апостолите дека ќе им го испрати Светиот Дух. Со слегувањето на Светиот Дух врз апостолите тие се исполниле со љубов кон Бога и со желба да го величаат. Овој чин се смета за основање на Христијанската црква.
Празникот Духовден нашиот народ го смета за голем празник. Тогаш не се работи, се оди во црква, се изведуваат некои обичаи, а во некои места попладнето се оди на оро. Во некои места се изведува и обичајот Скрсти со кој се моли за дожд и родна година.<
Во народното верување овој празник најповеќе се поврзува со душите на умрените. Се верува дека од Велигден до Духовден душите на умрените се слободни. Кога ќе се рече Ристос воскресе на Велигден се отворале вратите на рајот и пеколот и душите рисјански летнувале по небото и најповеќе застанувале по цветовите на дрвјата. Се вели уште и дека на Духовден мртвите разговарале па кој сакал да ги чуе, да го ставел увото на некој гроб ќе слушнел како шепотат како пчели кога брмчат.
А бидејќи душите на мртвите се слободни во овој период и бидејќи им е мило да се покрај своите, луѓето им приредуваат гозби. Особено тоа го прават на Задушница, саботата пред Духовден. А кога ќе дојдел овој празник, како што запишал М. Цепенков, „веќе ќе и спотераат анѓелите да и носат пак на небеси, да и затворат во рајот“. И Е. Спространов запишал дека на овој ден затоа што тогаш се затвора рајот мртвите ги мамеле со ореова гранка. Што се однесува до употребата на ореови гранки на овој ден треба да се напомене дека во народните верувања уште од претхристијански времиња оревот имал привлечна сила за душите на умрените поради што се користи во обредите на овој ден. Ставањето на ореови лисја во алиштата на овој ден има и практична цел, заштита од молци.
На Духовден се раздава „за душа“. Тоа се прави и за да се задоволат мртвите зашто пред да бидат затворени треба да бидат убаво нахранети. Поради тоа човек не смее ништо да јаде додека не раздаде нешто за „задуша“. Народот верува дека на овој ден душите на мртвите се причестувале поради што луѓето раздавале за „бог да прости“ за да имаат тие со што да се причестат. Тие меѓу себе се прашувале: „Ти се причести?“ – „Не се причестив!“ А не се причестувале зашто некој од роднините јадел пред да раздаде. Во тие случаи додека другите се гоштевале на софри, овие за кои немало раздадено седеле на страна „умилн’ти“.
Во минатото христијаните на овој ден ги кителе црквите и гробовите, но и куќите со цвеќе и зелени гранки. Со обновувањето на природата во овој период од годината тие симболично гледале и обновување на својата сила што било резултат на примањето на Светиот Дух.
Интересен обред со давање курбан на Светиот Дух е забележан во селото Лески, Неврокопско. Тамо, имено, се верувало дека полето го чува еден змев кој живеел во некоја пештера во планината. На празникот изведувале многу обичаи за да му угодат на Светиот Дух но и на змевот за да го чува полето од градобијни облаци. Помнам, рекол еден старец, дека една година и ние не излеговме и не неправивме курбан, ама таа година се ни исчука градот, и уште малку беше тоа ами кога се зададе од кај врвот една самовила, искрши и од корен откорна до што имаше дрво нишанлија во синорот… За нас денеска и од Велигден е потешко!
На врвот од планината се колел овен и крвта му истекувала во пештерата во која како што кажувале дека доаѓал змејот. Во таа пештера ги фрлале и роговите и другите остатоци ако јаделе таму. Ако времето било ветровито овенот го колеле на врвот, но потоа слегувале до некое место пониско и во завет го готвеле јадењето и го јаделе, но ајазмото (водосветот) и адетите ги правеле на врвот. Со чукање на железно клепало, народот се повикувал да оди кон врвот зашто црковната служба веќе била завршена. Селаните облечени во празнична носија тргнувале кон врвот. Таму жените ги ределе околу пештерата своите колаци (лебови).
Кај нас до денес е задржан обичајот на овој ден на гробовите да се носат дулиња (бардачиња). Во некои краишта тие се оставаат на гробовите и во текот на годината кога се оди на гробот се дополнуваат со вода, а во други места се раздаваат најчесто на поблиски роднини и пријатели, се носат дома и од нив се пие вода за душа од умрените и за споменување на нивните имиња. Има и други верувања поврзани со овој ден. Така на пр. се верува дека ако човек умрел од Цветници (Лазара) до Духовден одел право во рајот. Во некои краишта (Гевгелиско) брзале до Духовден да го дожнијат јачменот зашто потоа дувале силни ветрови и го уривале родот.
Култура
Филмови што критиката ги мразеше, а публиката ги направи хитови

Некои филмови добиваат лоши оценки од критичарите, но сепак освојуваат огромна публика и стануваат култни класици. Ова е список на 10 такви филмови – каде разликата помеѓу критика и публика е очигледна, а љубовта кон нив и денес трае.
10. Snatch (2001)
+28,5 поени (Metacritic: 55 / Rotten Tomatoes: 74% / Audience: 93%)
Комична криминална приказна од Гај Ричи со брз ритам, шармантни дијалози и уникатни ликови. Иако не ги импресионираше критичарите, публиката го обожава.
9. Green Street Hooligans (2005)
+37 поени (Metacritic: 55 / Rotten Tomatoes: 45% / Audience: 87%)
Приказна за хулиганите и фудбалската култура во Англија. Филмот со Елајџа Вуд стана симбол на братството, честа и насилството што го опкружува спортот.
8. Fear and Loathing in Las Vegas (1998)
+43 поени (Metacritic: 41 / Rotten Tomatoes: 51% / Audience: 89%)
Психоделичен и хаотичен пат низ Лас Вегас инспириран од романот на Хантер С. Томпсон. Џони Деп и Бенисио дел Торо нудат незаборавни изведби во ова лудило од филм.
7. Equilibrium (2002)
+44,5 поени (Metacritic: 33 / Rotten Tomatoes: 40% / Audience: 81%)
Сајфа акција со Кристијан Бејл во улога на таен агент во свет без емоции. Иако не ги освои критичарите, многу обожаватели го сметаат за скриен бисер.
6. Law Abiding Citizen (2009)
+45 поени (Metacritic: 34 / Rotten Tomatoes: 26% / Audience: 75%)
Приказна за одмазда и правда, со Џерард Батлер и Џејми Фокс. Публиката уживаше во интензитетот и моралната дилема, и покрај критиките.
5. Man on Fire (2004)
+46 поени (Metacritic: 47 / Rotten Tomatoes: 39% / Audience: 89%)
Дензел Вашингтон блеска како поранешен агент кој бара одмазда за киднапирањето на девојчето кое ја менува неговата душа. Емоционален и моќен трилер.
4. Warcraft (2016)
+47 поени (Metacritic: 32 / Rotten Tomatoes: 26% / Audience: 76%)
Филм базиран на популарната видео игра. И покрај негативните критики, љубителите на франшизата го прегрнаа визуелно спектакуларниот свет на Орките и Луѓето.
3. Venom (2018)
+47 поени (Metacritic: 35 / Rotten Tomatoes: 31% / Audience: 80%)
Суперхеројски анти-херој со Том Харди во главната улога. Весел, хаотичен и често непредвидлив, но публиката го направи феномен.
2. The Butterfly Effect (2004)
+49 поени (Metacritic: 30 / Rotten Tomatoes: 34% / Audience: 81%)
Аштон Кучер во неочекувано драматична улога во филм кој се занимава со времето, минатото и последиците од секоја одлука. Вистинска мисловна авантура за гледачите.
1. The Boondock Saints (1999)
+56 поени (Metacritic: 44 / Rotten Tomatoes: 26% / Audience: 91%)
Двајца браќа стануваат свети убијци во Бостон. Критиката го игнорираше, но обожавателите го направија култна сензација.
Извор: Bug
Култура
(ВИДЕО) Кичевчани помеѓу соговорниците одговараа пред камерите во проектот „Што значи за тебе Македонија“

„Македонски Завет“ како патриотско здружение, сака да ја претстави вистинската вредност на патриотизмот, а патриотизмот не се темели само на разговори “Колку ја сакаме Македонија”, во кафеани, на слави или на слични собири. Патриотизмот се делата и почитта на останатите народи и народности. Патриотизмот се моралните вредности, верата, семејството, екологијата, борбата против криминалот, спортот, културата, негување на културните и национални вредности на Македонија.
Патриотизмот е директен противник на национализмот и фашизмот. Најчистата форма на родољубие. Заедно сите треба да го градиме тој патриотизам, со цел за сите во Македонија да обезбедиле поубаво место за живеење.
На проектот „Што значи за тебе Македонија“, учествуваа неколку соговорници, чија цел беше различна перцепција и мислење на прашањето.
Боро Вељаноски долгогодишен професор по историја во ОСУ „Мирко Милески“, Кичево. Професор кој долги години учествува на семинари и работилници за историја, не само на територија на Македонија, туку и интернационално. Гласно ја говори вистината за Македонија, поткрепена со факти и секојдневно се обидува истата да ја сочува. Професор со силна национална свест и широки гледишта кон светот. Покрај тоа Боро Вељаноски е и часовничар, вешто и со голем труд и иновација се претставува пред публиката во Македонија и регионот, со висококвалитетна изработка на часовници со македонски мотиви и тоа е патриотизам, ако некој праша!
Дамјан Стојаноски е пејач на македонска народна музика, родум од Кичево, поточно село Букојчани. Дамјан на секој можен начин, во секој можен сегмент како во неговата кариера, така и во животот, се труди и се обидува да ја прикаже Македонија во најдобро светло, секаде во регионот каде што има ангажмани. Неговите песни зборуваат за Македонија, неговите настапи зборуваат за Македонија, неговата лоза и фамилија зборува за Македонија. Покрај многуте негови песни, многу проекти во кои учествувал, не смее а да не се напомене, дека Дамјан е син на великанот и дојаен на македонската музика големиот Војо Стојаноски. Легендата на Кичево и кичевчани. Тој на кој Македонија не може да му се „оддолжи“, а единствено може тоа да биде преку незаборав на неговото дело. Дамјан беше учесник и на многу патриотски настани, покрај концертите и настапите. Тој беше учесник и во коњаниците кои славно го изодеа патот до Крушево за „Илинден“. Пред повеќе од 10тина години.
Марија Конеска е уважен психолог за деца и млади, која директно учествува во градењето на здрава и светла иднина на нашата Македонија. Марија е исто така родум од Кичево, поточно родум е од селото Козица, славното село на Војводата Јордан Пиперката и плејада на јунаци од Илинденскиот период и периодот на народно-ослободителнатс војна против фашистите.
Марија е професионалец, борец годините низ животот и патриот во правата смисла на зборот. Нејзината мисија и цел е здрави деца, здраво општество и семејство во неговата природна форма.
Мишел Трајковски е музичар, инструменталист на хармоника, важи за еден од најталентираните музичари во Македонија.
Мишел со неговата работа и посвета кон македонската музика, стана млад амбасадор во регионот, кој не само на нашата публика туку и на публиката низ Европа и ја прикажува моќта, силата и пораката на македонската музика. Зема учество на многу проекти, многу нови мелодии и аранжмани на македонска музика и преку нив го искажува својот патриотизам, своето родољубие и гордо ја претставува Македонија, низ Европа и светот.
Во видеото може да го видите и актерот Владо Дојчиноски, кој сите го знаеме најчесто од македонските народни приказни, сите растевме со тие македонски народни приказни.
Но Владо е учесник и во многу други проекти претстави, филмови, работилници за деца и млади и е голем верник и родољуб, а неговата љубов ја преточува на сцената.
Учествуво има и во проектот „Тврдокорни“, каде се прикажува историјата на Македонија.
Поголем ангажман во последниот период има и по благослов на Игуменот на Бигорскиот манастир и Епискон Антаниски Г. Партениј, кој во последните години возобнови многу црковни школи, особено во западна Македонија, се организираат работилници, се организираат Божикни базари, Литија, концерти и претстави, во кои активно учество зема Владо Дојчиноски.
Целта и пораката на Патриотско Здружение „МАКЕДОНСКИ ЗАВЕТ“ е само најава за идните проекти кои ги планира. Во кои како што пишува и нивниот Статут ќе бидат базирани на семејството, верата, националната свест, вклучување на младите и едукација што значи да си ја сакаш и чуваш Македонија и што значи да си патриот.
Да ја чуваме екологијата, семејството, културните и национални богатства, да си подаваме рака еден кон друг без разлика на различностите, да ствараме и креираме подобро место за живеење на сите нас, само така ја сакаме Македонија!
Во прилог, официјалниот видео запис:
Култура
Денес е голем празник „Петровден“, утре „Павловден“ – ова се народните верувања за празниците, за многу години!

Денеска е Петровден, а утре Павловден, со кој се поврзани многу обичаи. Собор на 12 Апостоли – Павловден. Бидејќи претходниот ден, иако е посветен на двајцата славни Господови апостоли, сепак се вика Петровден, овој ден е одреден да се слави споменот на Светиот апостол Павле – Павловден.
На овој ден именден слават тие што го носат името Павле, Пајо, Павлина и слично, иако и претходниот ден може да се сретне празнување на овие имендени, затоа што претходниот ден се празнува споменот на двајцата апостоли.
Павловден, жените го држат како празник повеќе од Петровден. Во некои места на овој ден не се работи и се пази од пајаци, да не го каснат некого. Се верува дека човек каснат од пајак на овој ден тешко ќе оздрави. Затоа овој ден е познат и како Пајаковден.
Во некои краишта, на пример во гевгелиско, народот сметал дека Павле бил брат на Петар и дека на луѓето им правел разни добри дела. Народот велел дека св. Петар бил богат и сербес, а св. Павле сиромав и добродушен.
Во некои места обичај е пред големиот празник да се палат китки кои се направени од млада кора на дива цреша или бреза. Обично тоа се прави на место каде се собира народ, на плоштади, раскрсници и во тоа учестуваат деца и млади.
Палењето огнови ги симболизира оние времиња кога христоборните цареви ги прогонувале и мачеле христијанитем врзувајќи ги за дрвени столбови, по што ги полевале со смола и ги палеле.
На овој празник не се работи, порано стоката се прскала со вода за да биде здрава цела година, а се плетеле и венци и им се ставале на роговите на животните.
На овој ден не смеат да се сечат јаболки со нож, ниту да се удираат јаболки една од друга. Се верувало дека во спротивно ќе падне силен град. Некои им носат јаболки наутро на соседите, а некои разнесуваат за покојните.
Обичај е да се меси колач со јаболки.
Петровден повеќе се смета за црковен празник, постарите луѓе одат во црквата, а кој постел во Петровденскиот пост се причестува. На овој ден може и да се работи зашто е во време на најголемата жетва, а според верувањето дури и светецот (Св. Петар) тој ден земал срп и жнеел. Некој го држат празник само до пладне, а попладне работат.
Галичник
Во Галичник Петровден се сметал за голем празник, тогаш иделе печалбарите и тогаш се правеле и свадбите. Останало забележано дека некогаш во еден ден имало 50 свадби, а удирањето на тапаните се слушало дури во Албанија.
-
Кичево2 дена
(ГАЛЕРИЈА) Кичевската Коњаница беше вистинска атракција во центарот на градот, вечна да биде традицијата и среќен патот!
-
Хороскоп2 дена
Хороскоп за вторник (29 јули)
-
Хороскоп16 часа
Хороскоп за среда (30 јули)
-
Временска прогноза1 ден
Најава за пороен дожд од утре, температурите би се спуштиле за половина од достигнатиот максимум од минатата седмица
-
Македонија2 дена
МВР со пофалби за СВР Охрид, Граничното управување, РЦ за ГР Запад е во континуирано подобрување на оперативната ефикасност
-
Lifestyle1 ден
Колку кафе е премногу? Експертите откриваат каде е границата
-
Lifestyle1 ден
Сè што треба да знаете за перењето фармерки
-
Lifestyle1 ден
Како да го исчистите шпоретот без штетни хемикалии: Еден природен трик што сите го имаме дома