Култура
Крстовден единствениот празник што започнал да се прославува истовремено со случувањата на самиот настан
Крстовден, или Воздвижението на Чесниот Крст, како празник се јавува со самото пронаоѓање на Светиот и Животворен Христов Крст, којшто бил пронајден од страна на светата царица Елена, мајката на светиот цар Константин Велики. Тој можеби е и единствениот празник што започнал да се прославува истовремено со случувањата на самиот настан на којшто е посветен овој празник.
Се знае дека, откако се случиле оние најголеми настани во историјата на човештвото – Распнувањето, Погребението, Воскресението и Вознесението Христово, се изгубил Крстот на кој беше распнат Спасителот на светот. За тоа најголемо влијание имало уништувањето на Ерусалим од страна на римската војска во 70 година по Христа, а на некои од местата на Христовиот живот биле изградени пагански храмови.
Историската и црковна литература содржи три различни верзии за настанот поврзан со наоѓањето на Крстот Господов. Така Руфин, еден од црковните историчари, го сведочи следново: „Елена, мајката на Константин, жена со беспрекорна вера и религиозна душа, неспоредлива по благородништвото, чиј син навистина беше Константин, поттикната, како што велат, од Божественото видение, отишла во Ерусалим и таму, кај локалните жители, разбрала за она место каде што на Крстот било распнато светото Христово тело. Меѓутоа, потрагата била отежната поради тоа што во времето гонителите на местото ја подигнале статуата на Венера, така што ако некој од христијаните сакал да му се помоли на Христа на тоа место, да изгледа дека ѝ се моли на Венера. И поради тоа, таму веќе посетеноста била ретка и речиси било заборавено. Но, кога (како што рековме погоре) религиозната жена побрзала кон местото, означено со небесен знак, отстранувајќи од него сè нечисто и злобно, во длабочините под ѓубрето нашла нечисти три крста кои лежеле на тоа место. Сепак, радоста од наоѓањето на наодите, ја нарушила надворешната еднаквост на крстовите. Иако таму била пронајдена и табличката, на која Пилат напишал натпис на грчки, латински и еврејски јазик, сепак немало јасно укажување за Господовиот Крст. Затоа, на човечката несигурност ѝ требаше Божјо сведоштво. Се случило во градот, недалеку од ова место, да има една благородна жена, изморена од тешка болест и веќе на умирање. Епископ во тоа време на црквата, во тој град, бил Макариј. Кога ја виде кралицата како неодлучно стои, како и сите присутни, рече: Донесете ги овде сите крстови што се најдоа, а оној што го носеше Господ, ќе ни го открие Бог. И влегувајќи заедно со царицата, како и со луѓето [во куќата], кај скоро умрената, клекнал и Му принел молитва на Бога“. Кога зборува за сето ова Руфин, ја пишува молитвата и продолжува со следново кажување: „И кога го кажа ова [молитвата], најпрво го приложи првиот крст од нив, но ништо не постигна. Го приложи вториот, па исто така ништо не се случи. Кога го постави третиот [крст], жената наеднаш отворајќи ги очите се крена, и кога ѝ се врати нејзината телесна сила, стана посвежа отколку кога лежела болна. И сите во куќата се згужваа и почнаа да ја фалат Божјата семоќност. Така, откако доби очигледни докази, царицата, според дадениот завет, со царска ревност изградила неверојатен храм на тоа место каде што го нашла Крстот.“
Тоа е целосниот текст во историјата на Руфин Аквилејски, а останатите две верзии се слични, од кои едната вели дека пронаоѓањето се случило околу 100 години порано и се вели дека Крстот го пронашла Протоника, сопругата на императорот Клавдиј II (269-270), а потоа е скриен и повторно откриен во IV век. Третата верзија е од Сиријски текстови, слично како и втората и се кажува како светата царица Елена се обидела да ја дознае локацијата на Светиот Крст од Ерусалимските Јудејци и на крајот, еден постар Евреин по име Јуда, кој на почетокот не сакал да зборува, откако бил измачен го посочил местото, поточно храмот на Венера. Откако царицата наредила уништување на храмот и ископувања биле пронајдени три крста. Бидејќи не знаеле како да го препознаат Крстот Христов, тогаш поминала поворка со мртовец и преку допирање на еден од крстовите врз мртовецот се случило чудо и мртвиот воскреснал. Токму овај текст подоцна е внесен во преданието за Крстовден.
Токму поради ова Црквата го празнува почитувањето на Крстот Христов како орудие за победа над смртта, пеколот, сатаната и злите сили, па поради тоа Крстот е знак на Божјата љубов кон нас и кон целиот свет. Тој стана симбол и за нашата вера и за силата Божја. Нека Бог нѐ заштити со силата и дејството на Светиот крст и ни даде сила за победа на искушенијата низ целиот наш живот, па да Го прославиме Отецот, Синот и Светиот Дух, постојано, сега, секогаш и во вечни векови. Амин!
Честито и благословена слава на тие кои слават, вековити имињата на тие кои ги носат и за многу години!
Нашата кичевска Црква Св.Апостоли Петар и Павле за претстојниот празник ја истакна следната агенда на активности
14/27.09.2022 година (вторник)
ВОЗДВИЖЕНИЕ НА СВЕТИОТ И ЖИВОТВОРЕН КРСТ (Крстовден)
26.09.2022 година (понеделник)
Вечерна Богослужба – 18⁰⁰ часот.
27.09.2022 година (вторник)
Утрена Богослужба – 07³⁰ часот;
Света Божествена Литургија – 08³⁰ часот.
Култура
Утре е Св. Ѓорѓија, заштитник на сиромашните, лекар на немоќните – за многу години слава и именден!
Утре верниците со православна вероисповед го празнуваат посен свети Ѓорѓија. Освен како семејна слава и се чекаат гости денес и утре, овој голем ден се празнува и како именден и како слава на цели села и градови. „Како ослободител на плениците и заштитник на сиромашните, лекар на немоќните, помошник на владетелите, победоносецу, великомаченику Георгие, моли Го Христа Бога да ги спаси нашите души“.
Овие стихови пред векови му беа посветени на празникот кој се одбележува денес за Свети великомаченик Георгиј Победоносец
Во жестоката борба меѓу доброто и злото, издржал надчовечки мачења и станал Победоносец, за да сведочи пред светот дека љубовта, побожноста и верата се посилни од се. На иконата Св. Ѓорѓија е претставен како војвода на коњ како со копје убива ламја која е под копитата на коњот. Приказот на свети Ѓорѓија како ја убива ламјата е заснован на попууларна легенда во христијанската митологија.
Според легендата Св. Ѓорѓија ја убил ламјата што на народот му правела голема штета. Во 494. тој е прогласен за светец.
Во Македонија постојат многу цркви посветени на Св.Ѓорѓија, од кој најстара е онаа во преспанскиот регион, близу до живописното село Курбиново, во пазувите на планината Пелистер. Според времето на живописување, забележано на натписот на северната страна со грчка сигнатура, се претпоставува дека црквата била подигната во годината 1191.
Она што импресионира и восхитува во оваа црква е нејзиниот живопис, што заедно со оној од црквата Свети Пантелејмон крај Скопје, претставува едно врвно и оригинално остварување од периодот на Комненската уметност во Македонија.
Култура
Помолете се за здравје, на врата ни е „Пресвета Богородица Пречиста“, на помош слава домаќини, за многу години!
Народот овој празник го нарекува Пречиста, што одлично ја доловува неговата смисла. Тоа е празник на воведувањето на пресветата девојка Марија во Ерусалимскиот храм.
Првосвештеникот Захарија ја воведе не само во храмот, туку и во Светињата над светињите, т.е. во најсветото, најчистото место на храмот, каде што никој никогаш не влегуваше, освен првосвештеникот, и тоа само еднаш во годината. Така, Бог преку света Захарија, кој беше надвор од себе и обземен од Бога”, ја прослави умната и телесна чистота на Марија, која подоцна стана врата на спасението, т.е. го прими во себе, го носеше и го роди Синот Божји, истовремено и Син Човечки, Христос.
Најчистиот се роди од најчистата утроба. Затоа и празникот е Пречиста.
Инаку да потсетиме, од вчера вечер во нашиот преубав кичевски Манастир Св.Богоридица Пречиста, во чест и по повод празникот Воведение на Пресвета Богородица – Пречиста до рано утрово се реализира сеноќно Бдение кое започна од вчера 22:00ч, каде чиноначалствуваше нашиот духовен татко, Епископ Г. Партениј Антаниски.
За многу години домаќини!
Култура
Викарниот Епископ на ДКЕ – Партениј, отслужи Заупокоена Света Литургија во чест на блаженоупокоениот г. Тимотеј
Во духот на длабоката почит и љубов кон својот архипастир, викарниот епископ на Дебарско-кичевската епархија, Преосвештениот г. Партениј, отслужи Заупокоена Света Литургија во чест на блаженоупокоениот митрополит г. Тимотеј. Литургијата се одржа во храмот „Св. Климент Охридски“ на Плаошник, Охрид, соборувајќи бројни свештенослужители, монаштво и верен народ, кои се собраа да го испратат својот сакан архијереј со молитви за неговиот вечен покој.
Викарниот епископ г. Партениј, кој со години служејќи во рамките на Дебарско-кичевската епархија беше духовно и пастирски поврзан со митрополитот Тимотеј, го предводеше богослужението заедно со архимандрити, свештеници и ѓакони од епархијата. Чесните мошти на митрополитот Тимотеј беа изложени во центарот на храмот, каде што верниците изразија својата почит и благодарност за животот и делото на својот архипастир.
Дебарско-кичевската епархија, како дел од која се наоѓаат многу цркви и манастири, беше под духовната грижа на митрополитот Тимотеј, чиј архипастирски труд овозможи не само обновување, туку и силен духовен раст на монаштвото и свештенството. Викарниот епископ г. Партениј, како негов најблизок соработник, со посебна љубов и послушание ги следеше пастирските начела на својот архиереј, сведочејќи за единството и посветеноста во служењето на Црквата, а во текот на службата ја истакна големината на љубовта и пожртвуваноста на митрополитот Тимотеј, кој со своите благословени раце замонаши и ракоположи многу од сегашните монаси, јероѓакони, свештеници, јеромонаси и архимандрити.
Оваа заедничка грижа и духовно раководство во епархијата продолжуваат да бидат сведоштво за длабокото наследство што митрополитот Тимотеј го остави зад себе. Народот, свештенството и монаштвото на Дебарско-кичевската епархија се соединуваат во молитвата и надежта дека Бог ќе го прими својот верен слуга во вечната радост на Небесното Царство.
Светиот архијерејски синод на МПЦ–ОА одреди датумот за погребението на блаженоупокоениот митрополит Тимотеј. Заупокоената Света Литургија и Опелото ќе се одржат во четврток, на 28 ноември 2024 година, во храмот „Св. Софија“ во Охрид, со почеток во 9 часот, под началство на Архиепископот г.г. Стефан и надлежните архијереи.
Погребението ќе биде извршено до јужната апсида на Плаошкиот манастир, каде што ќе почиваат моштите на саканиот архиереј.
Царство небесно и вечен спомен на блаженоупокоениот митрополит Тимотеј!
Галерија од настанот – ТУКА
-
Хороскоп1 ден
Хороскоп за недела (15 декември)
-
Хороскоп11 часа
Хороскоп за понеделник (16 декември)
-
Македонија1 ден
Од предмалку воведена забрана за тешки товарни возила за превој Стража
-
Македонија2 дена
Охриѓанка била измамена, лицето кое ја измамило и кажал дека има пари на сметка од Биткоин
-
Свет2 дена
Во Италија стапи на сила новиот ригорозен закон за возачи кои управуваат возило под дејство на алкохол
-
Македонија1 ден
Поголемиот дел од Македонија под дожд, превоите и скијачките терени под снег
-
Македонија21 час
ДПИ со соопштение за мониторинг на цени на производи од „Новогодишна кошница“
-
Магазин22 часа
Можеби ќе ви треба нов кабел: доаѓа HDMI 2.2