Вообичаено се смета дека јадењето солена храна ја зголемува жедта. Сепак, ново истражување спроведено во рамки на симулација на мисија на Марс покажало изненадувачки резултати, космонаутите кои внесувале повеќе сол всушност задржувале повеќе вода и наместо да чувствуваат жед, чувствувале глад.

Научниците забележале дека испитаниците кои консумирале меѓу шест и дванаесет грама сол дневно пиеле помалку вода, додека нивната урина содржела повисока концентрација на сол.

Друго истражување, спроведено на глувци, дало дополнително објаснување за зголемениот апетит при повисок внес на сол.

Имено, кај глувците било забележано дека за да се исфрли вишокот сол без промена во количината на урина, организмот произведува повеќе уреа. Овој процес бара дополнителна енергија, што резултира со зголемена потреба за храна.

Австралиската гастроентеролог Сузан Магади нагласува дека храна без глутен е потребна само за луѓето кои имаат здравствени проблеми и не смеат да консумираат глутен. За останатите, таа не ја препорачува оваа практика. Според неа, целосното избегнување на глутен може дури и да биде ризично.

– „Надвор од случаите на целијакија, нема докази дека строгата безглутенска диета носи здравствени придобивки. Напротив, исклучувањето на интегрални житарки може да доведе до недоволен внес на влакна, што негативно влијае врз организмот,“ објаснува Магади.

Истражување објавено пред неколку години, кое ги следело навиките на неколку стотици луѓе во период од 26 години, покажало дека кај лицата без целијакија, исхраната без глутен не е неопходна. Дополнително, недоволниот внес на житарки може да го зголеми ризикот од кардиоваскуларни заболувања.

Сепак, многу лекари им советуваат на пациенти со хронична надуеност да избегнуваат храна што содржи глутен. Постојат тврдења дека човек може да биде чувствителен на глутен и без да има целијакија, и во такви ситуации елиминацијата на глутен е единственото решение. Но, оваа тема останува спорна бидејќи не сите експерти се согласуваат.

Заклучокот би бил едноставен: „Ако немате проблеми при консумирање глутен, нема причина да се откажете од него. Избегнувањето на глутен не ве прави ниту поздрави ниту послаби. Но ако почувствувате дека храната со глутен ви предизвикува непријатности и подобро се чувствувате со безглутенски производи, слободно продолжете во таа насока – но секогаш по консултација со лекар.“

Болоњезе сос е едно од најпознатите јадења во светот, но вистинската тајна на неговиот вкус лежи во традицијата на градот Болоња. Ова кулинарско богатство, познато како рагу ала болоњезе, се подготвува со векови и претставува симбол на италијанската гастрономија.

За разлика од верзиите што често се подготвуваат надвор од Италија, оригиналниот болоњезе сос не се прави брзо, туку полека и со трпение. Главните состојки се мелено говедско и свинско месо, зеленчук (кромид, морков и целер), панчета, бело вино, млеко и малку домати. Она што го прави посебен е долгото варење на ниска температура – најмалку два до три часа – кое создава густ, кремаст и богат сос.

Иако денес многумина го служат со шпагети, италијанските готвачи препорачуваат таљателе, широки тестенини кои совршено ја впиваат аромата на сосот.

Како се готви вистински болоњезе сос?

Подготовката започнува со пржење на ситно исечкан зеленчук на тивок оган, додека не омекне. Потоа се додава панчетата за да ја ослободи својата арома, па меленото месо кое се пржи додека не ја смени бојата. Следува белото вино кое целосно треба да испари, а потоа се додаваат доматите, млекото и малку морско оревче. Од овој момент започнува најважниот дел – бавното варење.

„Тајната на болоњезе сосот е трпението,“ велат готвачите од Болоња. Долгото готвење му дава длабочина на вкусот и го претвора во сос каков што со векови ја освојува Италија и светот.

Болоњезе сос – повеќе од рецепт

Ова јадење не е само уште една комбинација на состојки, туку културно наследство кое ја претставува италијанската љубов кон храната. Вистинскиот болоњезе е доказ дека за добар вкус е потребно време, внимание и посветеност.

Извор: City Magazin