Култура
Денес е празник, денеска е „Спасовден“, четириесет дена по Велигден, ова се обичаите и верувања за овој голем празник

Празникот на Христовото вознесение – Спасовден спаѓа во големите христијански празници, се празнува 40 дена по Велигден и секогаш е во четврток. Четириесет дена по воскреснувањето Исус им се јавувал на своите ученици и ги подготвувал за нивната идна активност. Во овој период луѓето сè уште се поздравуваат со христијанскиот поздрав „Христос воскресе“ (Христос воскресна) и си отпоздравуваат со „Воистину воскресе“ (Навистина воскресна).
Четириесет дена по Велигден (во четврток)
Именден празнуваат: Спасе, Спасија, Спаска…
Празникот Вознесение Христово се празнува во спомен на вознесувањето на Исус Христос на небото. Четириесеттиот ден по Воскресението Исус за последен пат им се јавил на своите ученици, ги собрал на едно место, во селото Витанија, биле единасетмината (бидејќи Јуда по предавството се обесил) и им соопштил дека сè уште не треба да одат од Ерусалим зашто наскоро врз нив ќе слезе Светиот Дух и ќе ги исполни со сила. Со таа сила вие ќе крштевате, како што свети Јован крштеваше со вода, им рекол тогаш Исус. Потоа се подигнал и облак го кренал на небото, а тој застанал до Богот Отец. На местото пак, каде што стоел останала длабнатина од неговите стапала.
Во спомен на овој настан Светата христијанска црква го востановила празникот Вознесение Христово или Вознесение Господово кој уште се вика и Спасовден, зашто се празнува денот на Спасителот на светот – Исус Христос. Иако е востановен уште во апостолски времиња, празникот на вознесението не се празнувал одделно на четириесеттиот ден по Велигден туку во Педесетницата биле слеани повеќе спомени и тука бил стопен и овој спомен. Дури во крајот на IV век тој спомен е одделен од Педестиницата, кога се празнува слегувањето на Светиот Дух врз апостолите, празник познат и под имињата Духовден (Дуовден) и Света Троица.
Во книгата „Дела на светите апостоли од светиот апостол Лука“ се зборува и за вознесението на Исус. Притоа се вели дека Исус на апостолите им се јавил жив, како што им се јавувал за време на четириесетте дена кога им зборувал за царството Божјо. „И собирајќи ги Он им заповеда: Не оддалечувајте се од Ерусалим, туку чекајте го ветувањето од Отецот, за кое сте слушале од Мене. Зашто Јован крштеваше со вода, а вие не по многу дни од денес, ќе бидете крстени со Светиот Дух“. Со ова Исус го најавил слегувањето на Светиот Дух врз апостолите како и она што подоцна ќе се случи и во кое тие ќе бидат активни учесници. „…но ќе примите сила, кога врз вас ќе слезе Светиот Дух; и ќе Ми бидете сведоци во Ерусалим и во цела Јудеја и Самарија, и дури до крајот на земјата. И штом го рече тоа, додека тие го гледаа, Он се подигна и облак Го подзеде од пред очите нивни. И додека гледаа кон небото, кога се вознесуваше Он, одеднаш пред нив застанаа двајца мажи во бела облека и рекоа: „Луѓе Галилејци, што стоите и гледате кон небото? Овој Исус Кој од вас се вознесе на небото ќе дојде пак по истиот начин, како што Го видовте да оди на небото“. (Дела 1/1-11)
Овој настан се споменува и во евангелските текстови, поточно во Евенгелијата на Марко и на Лука. „А по разговорот со нив, Господ се вознесе на небо и седна од десната страна на Бога. Тие пак отидоа и проповедаа насекаде: и Господ го поткрепуваше словото нивно со чудеса, што се јавуваа. Амин.“ (Марко 16/19-20) Овој настан се споменува и во Евангелието според Лука: „И ги изведе надвор од Витанија, па кога ги подигна рацете ги благослови. И кога ги благословуваше, се оддели од нив и се вознесе на небото; тие му се поклонија и се вратија во Ерусалим со голема радост. И беа постојано во храмот, каде што го прославуваа и благословуваа Бога. Амин.“ (Лука, 24/50-53) Така, според овие сведоштва, Исус се вознесол на небото, а неговите ученици се вратиле во Ерусалим каде што го прославувале и благословувале во храмовите.
Местото од кое Исус се вознесол на небото веднаш станало култно место. Светото предание запаметило дека на тоа место долго се познавале отисоците од неговите стапала, а царицата Елена (мајката на царот Св. Константин) наредила тука да се изгради голема и убава црква којашто подоцна била урната од Сарацените.
Светиот Епифаниј, епископ Кипарски, анализирајќи ги величината и вредностите на празникот Вознесение, вели дека многу луѓе, бидејќи не ја познаваат величината на овој празник, го сметаат понизок од другите. Меѓутоа, како што е главата украс на телото, така и празникот Вознесение е украсот на сите празници, односно тоа е полнотата на сите Господови празници. Прв празник е страшното и чудесно раѓање Христово во тело. Втор е празникот Богојавление, кој има поголемо созерцание од првиот. Трет празник е Воскресението, кој се покажа пославен од претходните, затоа што беше победена смртта, но и тој ја немаше полнотата на радоста бидејќи Христос сè уште се наоѓаше на земјата. Меѓутоа, празникот Вознесение исполни се со радост, затоа што Христос, откако ги отвори небесата, ни покажа чудна глетка, т.е. нашето тело издигнато на царски престол. Следствено, вредноста на Вознесението се наоѓа во тоа дека човечкото тело, кое беше обожено преку неговото соединување со Божјата природа од личноста на Логосот, седи на царскиот престол, оддесно на Бога Отецот. Кога Исус се родил, дури и кога почнал да го проповеда своето учење луѓето не го гледале во него Спасителот. Како што беше споменато на едно место тие очекувале поинаков спасител, човек што ќе ги ослободи од ропството. Го исмевале, го клеветеле, дури и го распнале на крст како што им се правело на најголемите злосторници. Дури со неговото вознесение многу тајни се разјасниле, многумина се увериле дека тој е Спасителот на светот.
Но и светиот Атанасиј Велики осврнувајќи се на два Господови празници, т.е. на Воскресението и Вознесението, вели дека Воскресението им ја дарува на луѓето победата над смртта, а Христовото вознесение го воведува човекот на Небото и, менувајќи го човековиот начин на живот на земјата, го прави небото пристапно за него. Следствено, едно е победата над смртта, а друго е издигнувањето на човечката природа на Божјиот престол. Токму затоа и можеме да ја видиме и возвишеноста на Вознесението, или, за да се изразиме подобро, совршеноста и полнотата на Божјиот Домострој со овој настан.
Интересни се гледањата на некои свети отци поврзани со Вознесението. Така, на пример, светиот Григориј Палама вели дека Воскресението е поврзано со сите луѓе, а Вознесението е поврзано само со светителите. Тоа се вели од аспект дека со своето воскресение Христос ја победи смртта и на сите им го даде дарот на воскресението. Сите ќе воскреснат во денот на Христовото второ доаѓање, и праведници и грешници, но нема сите да се вознесат. Само праведниците, обожените, ќе се удостојат со тој голем опит.
Светиот Григорој Палама уште вели дека и пред Христа имало и вознесенија. Во Стариот завет се вели дека дух го зел пророкот Еремија, ангел го зел Авакум, повеќе од сите, пророкот Илија се вознел на огнена кола. Вознесението на сите овие било на некој начин преместување кое ги издигнало од земјата, но не ги извело од неа. Значи, никој од нив не ја надминал земната атмосфера. Исто така, оние кои воскреснале и се вратиле на земјата, по некое време пак умреле. Меѓутоа, Христос воскресна и смртта нема власт над Него, а бидејќи се вознесе на небесата, секое издигнување е пониско од Него.
Црковните песни што се исполнуваат на овој ден како и во деновите на претпразненството и попразненството се исполнети со радост и тага. Радосни се апостолите зашто до крај се исполниле зборовите на Исус. Песните што се пеат во оваа пригода содржат радост зашто Исус заминал на небото, но содржат и тага зашто апостолите и народот остануваат сирачиња без својот Господ на земјата. Во таа смисла и во тропарот посветен на овој ден се пее: „Си се вознел во слава, Христе Боже наш, и си ги израдувал учениците со ветувањето на Светиот Дух, а со благословот си ги уверил дека Ти си Син Божји, Избавителот на светот“.
Со празникот Спасовден се поврзани голем број обичаи и верувања од кои поголемиот број имаат претхристијанско потекло. Во таа смисла истражувачите на празничните обичаи и верувања истакнуваат дека времето кога се празнува Спасовден отприлика се совпаѓа со времето кога во претхристијанскиот период се празнувал празникот на божеството Спас, кое меѓу многуте божества ја имало улогата на заштитник и спасител на луѓето. Се верувало дека врховниот бог Перун од небото испраќал молњи и громови како и градоносни облаци, а божеството Спас со житен клас во раката ги спасувало посевите.
Во таа смисла е и песната „Свети Спас го обиколува полето“ во која се опева токму ваквата улога на светецот што ја наследил од старото паганско божество.
Свети Спасе зелен класе! Свети Спасе коња кове,
коња кове за полето, да си иде ју полето,
да си види берикето, арен ли е, добар ли е,
или си е како што е? Море мале, стара мале,
есеното са класуе, пролетното са никнуе.
Љутен ојде смешен дојде, свети Спасе зелен класе!
На овој ден луѓето ги посетуваат црквите што го носат името „Свети Спас“ и носат разни подароци. Некои за здравје преспиваат под иконата, а други кога ќе се разболат се ветуваат (се таксуваат) дека еден период ќе служат во црквата. Во радовишкото село Ињево, како што е забележано во некои записи, на овој ден се правел голем собор. За ку
Култура
Филмови што критиката ги мразеше, а публиката ги направи хитови

Некои филмови добиваат лоши оценки од критичарите, но сепак освојуваат огромна публика и стануваат култни класици. Ова е список на 10 такви филмови – каде разликата помеѓу критика и публика е очигледна, а љубовта кон нив и денес трае.
10. Snatch (2001)
+28,5 поени (Metacritic: 55 / Rotten Tomatoes: 74% / Audience: 93%)
Комична криминална приказна од Гај Ричи со брз ритам, шармантни дијалози и уникатни ликови. Иако не ги импресионираше критичарите, публиката го обожава.
9. Green Street Hooligans (2005)
+37 поени (Metacritic: 55 / Rotten Tomatoes: 45% / Audience: 87%)
Приказна за хулиганите и фудбалската култура во Англија. Филмот со Елајџа Вуд стана симбол на братството, честа и насилството што го опкружува спортот.
8. Fear and Loathing in Las Vegas (1998)
+43 поени (Metacritic: 41 / Rotten Tomatoes: 51% / Audience: 89%)
Психоделичен и хаотичен пат низ Лас Вегас инспириран од романот на Хантер С. Томпсон. Џони Деп и Бенисио дел Торо нудат незаборавни изведби во ова лудило од филм.
7. Equilibrium (2002)
+44,5 поени (Metacritic: 33 / Rotten Tomatoes: 40% / Audience: 81%)
Сајфа акција со Кристијан Бејл во улога на таен агент во свет без емоции. Иако не ги освои критичарите, многу обожаватели го сметаат за скриен бисер.
6. Law Abiding Citizen (2009)
+45 поени (Metacritic: 34 / Rotten Tomatoes: 26% / Audience: 75%)
Приказна за одмазда и правда, со Џерард Батлер и Џејми Фокс. Публиката уживаше во интензитетот и моралната дилема, и покрај критиките.
5. Man on Fire (2004)
+46 поени (Metacritic: 47 / Rotten Tomatoes: 39% / Audience: 89%)
Дензел Вашингтон блеска како поранешен агент кој бара одмазда за киднапирањето на девојчето кое ја менува неговата душа. Емоционален и моќен трилер.
4. Warcraft (2016)
+47 поени (Metacritic: 32 / Rotten Tomatoes: 26% / Audience: 76%)
Филм базиран на популарната видео игра. И покрај негативните критики, љубителите на франшизата го прегрнаа визуелно спектакуларниот свет на Орките и Луѓето.
3. Venom (2018)
+47 поени (Metacritic: 35 / Rotten Tomatoes: 31% / Audience: 80%)
Суперхеројски анти-херој со Том Харди во главната улога. Весел, хаотичен и често непредвидлив, но публиката го направи феномен.
2. The Butterfly Effect (2004)
+49 поени (Metacritic: 30 / Rotten Tomatoes: 34% / Audience: 81%)
Аштон Кучер во неочекувано драматична улога во филм кој се занимава со времето, минатото и последиците од секоја одлука. Вистинска мисловна авантура за гледачите.
1. The Boondock Saints (1999)
+56 поени (Metacritic: 44 / Rotten Tomatoes: 26% / Audience: 91%)
Двајца браќа стануваат свети убијци во Бостон. Критиката го игнорираше, но обожавателите го направија култна сензација.
Извор: Bug
Култура
(ВИДЕО) Кичевчани помеѓу соговорниците одговараа пред камерите во проектот „Што значи за тебе Македонија“

„Македонски Завет“ како патриотско здружение, сака да ја претстави вистинската вредност на патриотизмот, а патриотизмот не се темели само на разговори “Колку ја сакаме Македонија”, во кафеани, на слави или на слични собири. Патриотизмот се делата и почитта на останатите народи и народности. Патриотизмот се моралните вредности, верата, семејството, екологијата, борбата против криминалот, спортот, културата, негување на културните и национални вредности на Македонија.
Патриотизмот е директен противник на национализмот и фашизмот. Најчистата форма на родољубие. Заедно сите треба да го градиме тој патриотизам, со цел за сите во Македонија да обезбедиле поубаво место за живеење.
На проектот „Што значи за тебе Македонија“, учествуваа неколку соговорници, чија цел беше различна перцепција и мислење на прашањето.
Боро Вељаноски долгогодишен професор по историја во ОСУ „Мирко Милески“, Кичево. Професор кој долги години учествува на семинари и работилници за историја, не само на територија на Македонија, туку и интернационално. Гласно ја говори вистината за Македонија, поткрепена со факти и секојдневно се обидува истата да ја сочува. Професор со силна национална свест и широки гледишта кон светот. Покрај тоа Боро Вељаноски е и часовничар, вешто и со голем труд и иновација се претставува пред публиката во Македонија и регионот, со висококвалитетна изработка на часовници со македонски мотиви и тоа е патриотизам, ако некој праша!
Дамјан Стојаноски е пејач на македонска народна музика, родум од Кичево, поточно село Букојчани. Дамјан на секој можен начин, во секој можен сегмент како во неговата кариера, така и во животот, се труди и се обидува да ја прикаже Македонија во најдобро светло, секаде во регионот каде што има ангажмани. Неговите песни зборуваат за Македонија, неговите настапи зборуваат за Македонија, неговата лоза и фамилија зборува за Македонија. Покрај многуте негови песни, многу проекти во кои учествувал, не смее а да не се напомене, дека Дамјан е син на великанот и дојаен на македонската музика големиот Војо Стојаноски. Легендата на Кичево и кичевчани. Тој на кој Македонија не може да му се „оддолжи“, а единствено може тоа да биде преку незаборав на неговото дело. Дамјан беше учесник и на многу патриотски настани, покрај концертите и настапите. Тој беше учесник и во коњаниците кои славно го изодеа патот до Крушево за „Илинден“. Пред повеќе од 10тина години.
Марија Конеска е уважен психолог за деца и млади, која директно учествува во градењето на здрава и светла иднина на нашата Македонија. Марија е исто така родум од Кичево, поточно родум е од селото Козица, славното село на Војводата Јордан Пиперката и плејада на јунаци од Илинденскиот период и периодот на народно-ослободителнатс војна против фашистите.
Марија е професионалец, борец годините низ животот и патриот во правата смисла на зборот. Нејзината мисија и цел е здрави деца, здраво општество и семејство во неговата природна форма.
Мишел Трајковски е музичар, инструменталист на хармоника, важи за еден од најталентираните музичари во Македонија.
Мишел со неговата работа и посвета кон македонската музика, стана млад амбасадор во регионот, кој не само на нашата публика туку и на публиката низ Европа и ја прикажува моќта, силата и пораката на македонската музика. Зема учество на многу проекти, многу нови мелодии и аранжмани на македонска музика и преку нив го искажува својот патриотизам, своето родољубие и гордо ја претставува Македонија, низ Европа и светот.
Во видеото може да го видите и актерот Владо Дојчиноски, кој сите го знаеме најчесто од македонските народни приказни, сите растевме со тие македонски народни приказни.
Но Владо е учесник и во многу други проекти претстави, филмови, работилници за деца и млади и е голем верник и родољуб, а неговата љубов ја преточува на сцената.
Учествуво има и во проектот „Тврдокорни“, каде се прикажува историјата на Македонија.
Поголем ангажман во последниот период има и по благослов на Игуменот на Бигорскиот манастир и Епискон Антаниски Г. Партениј, кој во последните години возобнови многу црковни школи, особено во западна Македонија, се организираат работилници, се организираат Божикни базари, Литија, концерти и претстави, во кои активно учество зема Владо Дојчиноски.
Целта и пораката на Патриотско Здружение „МАКЕДОНСКИ ЗАВЕТ“ е само најава за идните проекти кои ги планира. Во кои како што пишува и нивниот Статут ќе бидат базирани на семејството, верата, националната свест, вклучување на младите и едукација што значи да си ја сакаш и чуваш Македонија и што значи да си патриот.
Да ја чуваме екологијата, семејството, културните и национални богатства, да си подаваме рака еден кон друг без разлика на различностите, да ствараме и креираме подобро место за живеење на сите нас, само така ја сакаме Македонија!
Во прилог, официјалниот видео запис:
Култура
Денес е голем празник „Петровден“, утре „Павловден“ – ова се народните верувања за празниците, за многу години!

Денеска е Петровден, а утре Павловден, со кој се поврзани многу обичаи. Собор на 12 Апостоли – Павловден. Бидејќи претходниот ден, иако е посветен на двајцата славни Господови апостоли, сепак се вика Петровден, овој ден е одреден да се слави споменот на Светиот апостол Павле – Павловден.
На овој ден именден слават тие што го носат името Павле, Пајо, Павлина и слично, иако и претходниот ден може да се сретне празнување на овие имендени, затоа што претходниот ден се празнува споменот на двајцата апостоли.
Павловден, жените го држат како празник повеќе од Петровден. Во некои места на овој ден не се работи и се пази од пајаци, да не го каснат некого. Се верува дека човек каснат од пајак на овој ден тешко ќе оздрави. Затоа овој ден е познат и како Пајаковден.
Во некои краишта, на пример во гевгелиско, народот сметал дека Павле бил брат на Петар и дека на луѓето им правел разни добри дела. Народот велел дека св. Петар бил богат и сербес, а св. Павле сиромав и добродушен.
Во некои места обичај е пред големиот празник да се палат китки кои се направени од млада кора на дива цреша или бреза. Обично тоа се прави на место каде се собира народ, на плоштади, раскрсници и во тоа учестуваат деца и млади.
Палењето огнови ги симболизира оние времиња кога христоборните цареви ги прогонувале и мачеле христијанитем врзувајќи ги за дрвени столбови, по што ги полевале со смола и ги палеле.
На овој празник не се работи, порано стоката се прскала со вода за да биде здрава цела година, а се плетеле и венци и им се ставале на роговите на животните.
На овој ден не смеат да се сечат јаболки со нож, ниту да се удираат јаболки една од друга. Се верувало дека во спротивно ќе падне силен град. Некои им носат јаболки наутро на соседите, а некои разнесуваат за покојните.
Обичај е да се меси колач со јаболки.
Петровден повеќе се смета за црковен празник, постарите луѓе одат во црквата, а кој постел во Петровденскиот пост се причестува. На овој ден може и да се работи зашто е во време на најголемата жетва, а според верувањето дури и светецот (Св. Петар) тој ден земал срп и жнеел. Некој го држат празник само до пладне, а попладне работат.
Галичник
Во Галичник Петровден се сметал за голем празник, тогаш иделе печалбарите и тогаш се правеле и свадбите. Останало забележано дека некогаш во еден ден имало 50 свадби, а удирањето на тапаните се слушало дури во Албанија.
-
Кичево20 часа
(ФОТО) Предмалку во кичевско спречен нов поголем пожар на стрниште и сува трева кој поради ветерот стигнал речиси до куќите
-
Хороскоп2 дена
Хороскоп за среда (30 јули)
-
Хороскоп15 часа
Хороскоп за четврток (31 јули)
-
Кичево2 часа
Ќе имаме по свежо време, но во Кичево вечерва епицентарот ќе биде на градскиот плоштад!
-
Спорт20 часа
Германската Бундеслига воведува камери на судиите и јавни објаснувања за „VAR“