Германски научници постигнаа ново достигнување во областа на роботиката, бидејќи куче-робот со виртуелен рбетен мозок успеа да научи да оди за само половина час, објавија германските медиуми.

Кучето-робот одеше користејќи го оригиналниот метод на сопнување што се наоѓа кај животните.

Истражувајќи го начинот на кој животните учат да одат низ процесот на сопнување, научниците дошле до идеја за експеримент кој ќе покаже дали робот може да го совлада одењето на ист начин како животното во природа.

Создаден е робот со четири нозе со големина на куче на кој вршеле одредени тестови, при што истовремено ја испитувале оваа појава кај животните.

Набљудувајќи го процесот на учење за одење кај животните, научниците заклучија дека животните во голема мера се потпираат на крутите рефлекси на ‘рбетниот мозок за да ја координираат контролата на мускулите и тетивите, додека рефлексите за контрола на моторната функција им помагаат да избегнат паѓање и повреда при нивните први обиди.

Еден од истражувачите кои го иницираа овој експеримент, д-р Феликс Руперт, рече дека дошле до идеја поттикнати од љубопитност за тоа како сопнувањето додека учи да оди влијае на животните, следејќи го овој процес кај куче-робот.

„Ако животното се сопнува, дали е тоа грешка? Не ако се случи еднаш, туку ако често се сопнува, тоа ни дава мерка за тоа колку добро оди роботот“, рече д-р Руперт.

Во објаснувањето, научниците велат дека дизајнирале алгоритам за учење кој ќе функционира како ‘рбетниот мозок и ќе работи како она што е познато како централен генератор на шаблони (CPG).

Кај луѓето и животните, CPG се мрежи на неврони во ‘рбетниот мозок кои, без никаков влез од мозокот, произведуваат периодични мускулни контракции.

CPG беше симулиран на мал и лесен компјутер кој го контролираше движењето на нозете на роботот и беше поставен на роботот каде што обично стои главата на кучето.

Роботот – кој истражувачите го нарекоа Морти – беше дизајниран со сензори на нозете за да ги мери информациите за неговото движење.

Морти „научил“ да оди без претходно експлицитно „знаење“ за дизајнот на нозете, моторите или пружините со континуирано споредување на очекуваните податоци (моделирани од виртуелен ‘рбетниот мозок) со податоците од сензорот додека се обидувал да оди.

„КПГ е како вградената интелигенција за автоматско одење што природата ја обезбедува и ние сме ја префрлиле на роботот. Компјутерот произведува сигнали кои ги контролираат моторите на нозете и роботот првично оди и се сопнува“, рече д-р Руперт.

Понатамошното следење резултира со враќање на податоците од сензорот до ‘рбетниот мозок каде што се споредуваат податоците од сензорот и CPG, додека алгоритмот го учи однесувањето на одење додека роботот не научи да оди добро и без да се сопнува.

„Промената на излезот на CPG додека се одржуваат активни рефлексите и следењето на сопнувањето на роботот е клучен дел од процесот на учење“, вели д-р Руперт.

Резултатот од експериментот е позитивен, во рок од еден час, Морти може да премине од тетерање наоколу како новороденче до одење, оптимизирајќи ги неговите модели на движење побрзо од животното.

Тестирањето на ракетата „Super Heavy Booster 7“ на SpaceX, главниот погонски дел на вселенското летало „Starship“, остави многу набљудувачи во неверување.

Ракетата на SpaceX остана на земја по прилично голема и изненадувачка експлозија, нарушувајќи ги плановите на Маск да го лансира Starship во орбитата оваа година.

„Да, ова не е добро. Тимот ја проценува штетата“, рече Маск на Твитер по експлозијата на прототипот Booster 7, како што се гледа во преносот во живо снимен од NASA Spaceflight.

Holy moly. Well, that was unexpected!https://t.co/dUUqw7ojRv pic.twitter.com/7IGztPuE12

— Chris Bergin – NSF (@NASASpaceflight) July 11, 2022

Преносот во живо покажува како „Booster 7“ одеднаш се најде во огнена топка, а штетата се уште не е проценета.

Крајот на јуни носи вистинска гозба за љубителите на набљудувањето на небото, бидејќи сите пет планети кои можеме да ги видиме со голо око – Меркур, Венера, Марс, Јупитер и Сатурн – ќе бидат уредно распоредени на небото.

Планетите ќе се појават на небото во зависност од нивната оддалеченост од Сонцето, од лево кон десно кога ќе погледнеме во хоризонтот: Тоа значи дека почнува од Меркур и завршува со Сатурн.

Ова небесно шоу што не треба да се пропушти ќе биде видливо на источниот хоризонт непосредно пред изгрејсонце. Жителите на северната хемисфера треба да гледаат на исток и југ, а јужните на исток и север.

Иако ова порамнување треба да биде видливо во текот на јуни, астрономите забележуваат дека во раните утрински часови на 3 и 4 јуни, растојанието помеѓу Меркур и Сатурн ќе биде најмалото – само 91 степен.

Друг датум во јуни што треба да се има на ум е 24. Растојанието ќе се зголеми на 107 степени, а полумесечината на Месечината треба да се појави меѓу Венера и Марс.

Меркур ќе биде јасно видлив и на 24 јуни, што ќе ви олесни да го забележите пред да се движите надесно по хоризонтот. Тоа утро, планетарните пукнатини треба да бидат видливи околу еден час.

Овие настани и видливоста на планетите може да се разликуваат во однос на датумот во зависност од тоа каде се наоѓате во светот.

Треба да има многу можности за сите да ги видат петте планети, дури и ако има неколку облачни денови во месецот. Можноста да се видат планетите заедно на овој начин е позната како спој, а сврзниците кои вклучуваат пет планети се доста ретки – последната беше во декември 2004 година, па не треба да ја пропуштите оваа можност.

Можеби е можно да се видат Уран и Нептун во одредени денови, велат астрономите.

Сепак, ќе ви требаат двоглед и телескоп за да ги забележите овие точки, бидејќи овие планети не можат да се видат со голо око од Земјата. Ова трае веќе некое време: можеби се сеќавате дека Сатурн, Марс, Венера и Јупитер беа наредени на небото во текот на април.

Се разбира, оваа сцена е само измама на перспективата – но несомнено е неверојатна глетка за гледање.

/b92.net/