Јутјуберот TechRax го стави првиот издржлив часовник на Apple – Watch Ultra – на неговиот екстремен тест за издржливост.

Apple Watch Ultra беше претставен на почетокот на септември и е првиот издржлив часовник на компанијата. Ова секако е задоволство за многу Јутјубери, кои решиле да го истетовираат, а меѓу нив е и TechRax.

Со цел да се тестираат многуте засилувања што ги користи Watch Ultra, како што се куќиштето од титаниум, дисплејот од сафир и заштитата за круна, TechRax користеше голем број екстремни методи.

Така Apple Watch Ultra беше фрлен на бетон на тест за „drop“, ставен во тегла со шајки, по што теглата беше протресена, а потоа одлучи да го удри часовникот со чекан.

Интересно е тоа што часовникот ги поминал сите овие тестови без трајни или поголеми оштетувања. Тука спаѓаат и ударите со чекан, а колку такви удари биле потребни за конечно да не успее часовникот, погледнете во придружното видео.

Очигледно, во овој модел, можете едноставно да ја исклучите бравата на воланот

Крадците имаат различни методи за крадење автомобили. Нивната креативност нема граници, а тоа докажува и видеото во прилог. На снимката можеме да видиме како Dodge Durango се влече покрај Dodge Challenger SRT Hellcat паркиран пред зградата. Човекот излегува од теренецот, ја отвора вратата и на крајот влегува внатре.

Возачот на Durango потоа се приближува до задниот дел на Hellcat и почнува да го турка напред. Очигледно, во овој модел, можете едноставно да ја исклучите бравата на воланот. Ова го објаснува фактот дека крадецот кој седел во автомобилот можел да го управува украденото возило.

За потсетување, Dodge Challenger SRT Hellcat има 6,2 литарски V8 мотор под хаубата. Моќта од 717 КС се пренесува на задната оска. Од 2018 година, моќноста се зголеми на 727 КС. Забрзувањето од 0-100 km/h е 3,6 секунди, а максималната брзина е 320 km/h.

Германски научници постигнаа ново достигнување во областа на роботиката, бидејќи куче-робот со виртуелен рбетен мозок успеа да научи да оди за само половина час, објавија германските медиуми.

Кучето-робот одеше користејќи го оригиналниот метод на сопнување што се наоѓа кај животните.

Истражувајќи го начинот на кој животните учат да одат низ процесот на сопнување, научниците дошле до идеја за експеримент кој ќе покаже дали робот може да го совлада одењето на ист начин како животното во природа.

Создаден е робот со четири нозе со големина на куче на кој вршеле одредени тестови, при што истовремено ја испитувале оваа појава кај животните.

Набљудувајќи го процесот на учење за одење кај животните, научниците заклучија дека животните во голема мера се потпираат на крутите рефлекси на ‘рбетниот мозок за да ја координираат контролата на мускулите и тетивите, додека рефлексите за контрола на моторната функција им помагаат да избегнат паѓање и повреда при нивните први обиди.

Еден од истражувачите кои го иницираа овој експеримент, д-р Феликс Руперт, рече дека дошле до идеја поттикнати од љубопитност за тоа како сопнувањето додека учи да оди влијае на животните, следејќи го овој процес кај куче-робот.

„Ако животното се сопнува, дали е тоа грешка? Не ако се случи еднаш, туку ако често се сопнува, тоа ни дава мерка за тоа колку добро оди роботот“, рече д-р Руперт.

Во објаснувањето, научниците велат дека дизајнирале алгоритам за учење кој ќе функционира како ‘рбетниот мозок и ќе работи како она што е познато како централен генератор на шаблони (CPG).

Кај луѓето и животните, CPG се мрежи на неврони во ‘рбетниот мозок кои, без никаков влез од мозокот, произведуваат периодични мускулни контракции.

CPG беше симулиран на мал и лесен компјутер кој го контролираше движењето на нозете на роботот и беше поставен на роботот каде што обично стои главата на кучето.

Роботот – кој истражувачите го нарекоа Морти – беше дизајниран со сензори на нозете за да ги мери информациите за неговото движење.

Морти „научил“ да оди без претходно експлицитно „знаење“ за дизајнот на нозете, моторите или пружините со континуирано споредување на очекуваните податоци (моделирани од виртуелен ‘рбетниот мозок) со податоците од сензорот додека се обидувал да оди.

„КПГ е како вградената интелигенција за автоматско одење што природата ја обезбедува и ние сме ја префрлиле на роботот. Компјутерот произведува сигнали кои ги контролираат моторите на нозете и роботот првично оди и се сопнува“, рече д-р Руперт.

Понатамошното следење резултира со враќање на податоците од сензорот до ‘рбетниот мозок каде што се споредуваат податоците од сензорот и CPG, додека алгоритмот го учи однесувањето на одење додека роботот не научи да оди добро и без да се сопнува.

„Промената на излезот на CPG додека се одржуваат активни рефлексите и следењето на сопнувањето на роботот е клучен дел од процесот на учење“, вели д-р Руперт.

Резултатот од експериментот е позитивен, во рок од еден час, Морти може да премине од тетерање наоколу како новороденче до одење, оптимизирајќи ги неговите модели на движење побрзо од животното.