Синиша Михајловиќ, поранешен играч на Црвена Звезда, Интер и Лацио, почина на 53-годишна возраст по долго и тешко боледување во болница во Рим, јавуваат италијанските медиуми. Синиша Михајловиќ е роден на 20 февруари 1969 година во Вуковар, Хрватска, која тогаш беше дел од социјалистичка Југославија.

Својот талент брзо го покажа во дресот на локалниот Боров и го привлече вниманието на најголемите клубови во земјава. Во 1987 година ја одбил понудата на Динамо Загреб, а во 1988 година потпишал договор со Војводина од Нови Сад.

Михајловиќ веќе во првата сезона ја освои титулата шампион на Југославија во дресот на Нови Сад Лала, што тогаш важеше за сензација, бидејќи наградите најмногу ги освојуваа клубовите од „големата четворка“ во состав Црвена звезда. , Партизан, Динамо и Хајдук од Сплит.

По две и пол сезони во Војводина, Михајловиќ се приклучи на Црвена Звезда во декември 1990 година за, како што пишуваа тогаш медиумите, отштета од еден милион германски марки.

– „Моето доаѓање во Звезда во 1990 година не беше мојот прв престој на Маракана. Имав 16 или 17 години, веќе бев на тест, но не положив. Тогаш не бев доволно добар за Звезда. Неколку години подоцна мораа да потрошат многу пари за да ме донесат од Војводина“, се цитираат зборовите на Михајловиќ во клупската монографија издадена по повод годишнината од освојувањето на титулата европски првак.

Многу брзо квалитетно и се претстави на публиката на Звезда, а европските голмани веднаш почнаа да стравуваат од неговиот разорен удар со левата нога.

Михајловиќ ќе остане запаметен кај навивачите на Звезда по голот против Баерн Минхен во Белград за водство од 1:0 во реванш полуфиналето на Купот на европските шампиони во 1991 година.

Звезда мина благодарение на голот на Клаус Аугенталер на крајот од тој меч, кој заврши нерешено 2:2.

Во финалето црвено-белите го победија Олимпик од Марсеј по изведување пенали, Михајловиќ беше еден од стрелците од белата точка.

На оваа титула левоногиот бомбардер ја додаде титулата победник на Интерконтиненталниот куп во декември 1991 година со победата од 3:0 над шампионот на Јужна Америка, Чилеанецот Коло-Коло.

Како Михајловиќ ја освои Италија

Во летото 1992 година, во време кога Југославија главно се распаѓаше во крвава граѓанска војна, Црвена звезда беше принудена да го продаде тимот поради санкциите на Обединетите нации кои ја изолираа земјата за да може клубот да продолжи да функционира.

Така Михајловиќ ги напушти црвено-белите и замина во Италија, во Рома.

Таму помина две години, но не играше многу и подоцна го опиша овој период како „најлошата сезона во неговата кариера“.

Во текот на летниот преоден рок во 1994 година, Михајловиќ се пресели во третопласираниот клуб од претходната сезона во победниците на Серија А и Купот, Сампдорија од Џенова, кој беше раководен од Свен Горан Ериксон.

Михајловиќ помина четири сезони во Сампдорија, не освои ниту еден трофеј, но се специјализираше за изведување слободни удари и се наметна како еден од најдобрите дефанзивци во лигата.

Заедно со тренерот Ериксен, летото 1998 година се пресели во римски Лацио, тогаш еден од најбогатите клубови на Стариот континент, со кој го освои италијанското првенство, два купа на таа земја и Купот на европските победници.

Последните две сезони од својата играчка кариера ги мина во Интер, со кој беше шампион на Италија и го освои пехарот на таа земја.

Михајловиќ со 28 гола од слободен удар заедно со Андреа Пирло е рекордер во италијанската Серија А.

Италијаните во негова чест изготвија видео со исечоци од негови настани:

Почивај во мир легендо!