Ако сакате нешто кремасто, миризливо и пријатно за ладните денови, оваа домашна крем супа од печурки е вистинскиот избор. Лесна е за подготовка, хранлива и богата со природен вкус на шампињони. Совршена за ручек, вечера или како предјадење.

Состојки:

• 400 г шампињони (или мешани печурки)

• 50 г путер

• 1 црвен кромид

• 2 чешниња лук

• 3 лажици брашно

• 1,2 литри супа од зеленчук (или вода со една коцка за супа)

• 200 мл павлака за готвење

• сол и црн пипер по вкус

За сервирање:

• свеж магдонос

• златни топчиња за супа или крутони

• малку павлака

Подготовка:

1. Подготовка на зеленчукот:
   Исчистете ги печурките и исечете ги на тенки парчиња (околу 3 мм). Излупете го кромидот и лукот, па исечете ги на ситни коцки.

2. Пржење:
   Во подлабоко тавче или тенџере растопете го путерот на средна температура. Додадете го кромидот и пржете неколку минути додека не омекне и не стане светол и проѕирен.

3. Додавање на печурките:
   Додајте ги исечканите шампињони и динстајте ги додека не ја испуштат својата течност.

4. Згуснување на супата:
   Додадете го брашното и добро промешајте за да се впие течноста и да се добие мазна смеса. Тргнете накратко од оган, па постепено додавајте го зеленчуковиот фонд или супа, мешајќи постојано за да нема грутки.

5. Готвење:
   Вратете ја супата на оган, оставете да зоврие и варете околу 20 минути.

6. Завршување:
   Додадете ја павлаката за готвење, потоа варете уште 10 минути. Зачинете со сол и црн пипер по вкус.

7. Сервирање:
   Послужете ја топла, украсена со свеж магдонос, неколку капки павлака и златни топчиња за супа или крутони за крцкав контраст.

Совет:

Ако сакате погуст крем, можете да ја изблендирате супата со рачен блендер пред да ја додадете павлаката.
За посебен вкус, додадете неколку капки маслиново масло со тартуфи или малку рендано пармезан сирење.

Извор: Nezavisne

Есента е сезона на вкусни, топли јадења – чорби, супи, печено месо и разни гарнитури – а компирите се неизбежна состојка во речиси секој од нив. Сепак, многу луѓе несвесно прават грешка кога ги оставаат компирите на кујнскиот пулт, не знаејќи дека тоа може значително да го забрза нивното расипување.

Кујните се често влажни и топли средини, а токму влагата и светлината го поттикнуваат процесот на гниење и ’ртење на компирите. Според експертите од компанијата „Алберт Бартлет“, најдобар начин за да ги зачувате компирите свежи подолго време е да ги чувате во фрижидер.

Иако долго време се сметаше дека ниските температури во фрижидерот го претвораат скробот во шеќер – што може да влијае на вкусот при готвење – новите истражувања ја побиваат оваа теорија. Според најновите упатства од Агенцијата за стандарди за храна (FSA), чувањето компири во фрижидер не го зголемува ризикот од создавање штетни материи како акриламидот.

Во ладна и сува средина, компирите може да останат свежи и до три недели. Сепак, доколку немате место во фрижидерот, можете да ги чувате и надвор од него – важно е просторијата да биде ладна, темна и без влага. Најпогодни места се оставата, подрумот или затворените кујнски ормари подалеку од прозорците и изворите на топлина.

Избегнувајте да ги чувате компирите под мијалникот или покрај шпоретот, бидејќи тоа се највлажните делови во кујната, каде што се создаваат идеални услови за брзо расипување. Исто така, изложеноста на светлина може да предизвика создавање хлорофил, што ги прави компирите зелени и потенцијално токсични за јадење.

Со правилно складирање, не само што ќе ја задржите свежината на компирите, туку и ќе го намалите отпадот од храна, ќе заштедите пари и секогаш ќе имате подготвена состојка за вашите омилени есенски јадења.

Извор: RadioSA

Вообичаено се смета дека јадењето солена храна ја зголемува жедта. Сепак, ново истражување спроведено во рамки на симулација на мисија на Марс покажало изненадувачки резултати, космонаутите кои внесувале повеќе сол всушност задржувале повеќе вода и наместо да чувствуваат жед, чувствувале глад.

Научниците забележале дека испитаниците кои консумирале меѓу шест и дванаесет грама сол дневно пиеле помалку вода, додека нивната урина содржела повисока концентрација на сол.

Друго истражување, спроведено на глувци, дало дополнително објаснување за зголемениот апетит при повисок внес на сол.

Имено, кај глувците било забележано дека за да се исфрли вишокот сол без промена во количината на урина, организмот произведува повеќе уреа. Овој процес бара дополнителна енергија, што резултира со зголемена потреба за храна.