Во пресрет на најголемиот христијански празник „Велигден“, нашата кичевчанка Наташа Наумоска повторно споделува со вас две стохозбирки со духовна содржина:

„СТИХОВИ ЗА ГОСПОДОВИТЕ СТРАДАНИЈА НА ПАТОТ НА БОЛКАТА ВО СТРАСНАТА СЕДМИЦА“

Велика Среда
Тоа е денот
на Христовото помазание,
пред да се случи
од Јуда предание.

Жената мироносица,
со солзи покајнички,
нозете ги изми
на Христа Божествени.

А Јуда Искариотски
Го предаде Христа
на Неговите непријатели
за триесет сребреници.

Два настани важни
на Велика Среда –
Бог и покајанието
и предавството го гледа.

Милостив е Господ
за тие што се каат,
а предавниците само
за темнината ќе знаат.

Велики Четврток
Да чекори започна
Христос кон Голгота,
за да биде распнат
за Својата чистота.

Кај Пилат Го однесе
народот неверен,
да биде казнет
зашто беше Праведен.

Откако нозете ги изми
на Своите апостоли
и со крајно смирение
нив ги послужи.

Со леб како симбол
на Неговото пречисто Тело,
со вино во знак
на Неговата пречиста Крв.

Христос Себеси се раздава
на Тајната вечера,
Велики Четврток е роденден
на Светата Литургија.

Издаден од Јуда
и трипати одречен од Петар
после тајната вечера беше
крунисан Јудејскиот Цар.

„Ти си цар Јудејски?“
Го прашува Пилат,
а Христос одговара:
„Ти велиш!“

Толпата народ неверен
да се распне Христос бара,
а Христос со смирение
ништо не одговара.

Смирено ја прифаќа
грубоста од мноштвото,
трпеливо остава
да се исполни пророштвото.

Велики Петок
Му ставија венец
и Го биеја Оној
Кој врз Себе ги зеде
гревовите на светот.

Чекори Исус
кон Своето распетие
со Крстот на рамо
и крвави рани.

Со крајно смирение
ја извршува волјата
на Својот Отец,
без да се брани.

Распнат е на Крст
заедно со двајца разбојници,
Христос Невиниот,
Најмилиот, Најчистиот.

На едниот што Му се потсмеваше
Христос му прости, од срце,
а го зеде при Себе оној што рече:
„Христе, сети се на мене!“

О, колку е болно!
Исус на крстот издивнува,
од болка за Него
и небото потемнува.

Огромна е болката
на Марија Дева
за Синот Единороден,
на Оца Единосуштен.

Јагнето Божјо на Крстот
се жртвува за нас,
без да се противи,
без да пушти глас.

Велика Сабота
Погребен е Оној
Кој беше распнат
и со Својата крв ги изми
гревовите на светот.

Ден на тишина
тивка, мачна,
ден на покојот
на Христа покојникот.

Марија Дева
Синот Го оплакува
додека Христос
во гробот пребива.

Втор ден на молк,
тага и жалост,
ден на длабоко молчание,
пред гробот на Христа поклонение.

Ден кога Христос
слезе во адот
и ги отвори
портите на рајот.

Ден на свештен трепет
и исчекуванието,
ден помеѓу смртта
и Воскресението.

Воскресение Христово – Велигден
И дојде Марија Магдалена
на Гробот на Христа,
а Исус Христос ѝ се јави
воскреснат од Гробот.

Со јајце црвено
отиде кај Тибериј
и го поздрави со зборовите:
„Христос воскресна!“

Воскресна на третиот ден
според Писмото
и на небо се издигна
и седна оддесно на Оца.

И пак ќе дојде на земјата
со сиот Свој сјај,
да им суди на живите и мртвите
и Неговото Царство не ќе има крај.

Благословен е Бог,
и благословен е Плодот
од утробата на Марија Дева
Исус Христос што Го роди
во Витлеемската пештера.

Кој беше неправедно осуден,
Кој беше мачен и распнат,
Кој воскресна на третиот ден
и Чие Воскресение е суштина
на нашата христијанска вера.

Затворот Христов
Окован во пранги,
камшикуван,
понижуван,
исмејуван,
со трнов венец на главата,
секакво страдање
од суровите војници трпел,
нашиот Спасител,
Исус Христос,
Да Му благодариме!

Via Dolorosa

Поклонение
на Твоето Распетие
до Кувуклија
по Голгота,
преку Via Dolorosa…

Молк пред столбот
каде на Вероника
ликот свет Свој
и го подари
да сведочи
за твоите
крвави рани
на Via Dolorosa…

Окови камени
за нозете блажени,
отпечаток
на дланката
Твоја пречиста,
крвава,
на Via Dolorosa…

Трае се уште
Твоето Распетие Христе,
одново и одново
Те распнуваме
со нашите гревови
и слабости
и Те носиме секој ден
на Via Dolorosa…

Страсната Седмица низ песнички за деца

• Двете книги се објавени во електронска верзија на сајтот на „Македоника“

Кичевчанката Наташа Наумоска во пресрет на светскиот ден на поезијата 21-ви март, истакна духовна поезија, која несомнено е најдоброто духовно исполнение. Инаку како што веќе знаеме г-ѓа Наташа е автор на повеќе стихозбирки од кои поголем дел се со духовна содржина.

*** Невидлив премин ***

Небото е необјаснива приказна
која постојано ја менува својата содржина.
Додека се пластат виолетови облаци на зајдисонце
не стигнуваш да ја доловиш таа убавина,
а веќе се појавила нова, уште почудесна.
Колку многу убавина од Господа, слава Му!
А небесата?… И царството Божјо!?
Па дури таму што има!?
Кој ли би можел тоа да го замисли?
Она што око човечко не видело…
Она што уво човечко не слушнало…
Тоа приредил Бог за оние што Го познаваат.
Така пее псалмопевецот;
а проповедникот вели сѐ е суета.
Животот на земјата е суета.
Вели: „Живеј го секој ден и насладувај се,
оти ќе дојде еден ден смртта и ќе земе сѐ.“
Но, притоа вели: „Запази ги Господовите заповеди.“
А колку лесно е да се каже тоа
и колку тешко да се исполни.
А десет се тие! На дланка може да се избројат.
И токму тие стојат на разделната
како невидлив премин.
Меѓу небото и Небесата.

Н.Н.

Кичевчанката Наташа Наумоска повторно плени со својата духовна поезија, еден од основачите, а воедно и член на литературниот клуб „Китка“ од Кичево. Автор на повеќе стихозбирки од кои поголем дел се со духовна содржина, а сите се објавени во електронска верзија на веб просторот „Македоника“. Овојпат ви ги презентираме следните стихови:

За Небесната средба

Векот – скалата сите ќе ги разобличи…
Едни ќе се качуваат, други ќе слегуваат.
Едни со воздигната глава,
други со наведната.
Не толку болна е оваа средба,
донебесно е скалилото,
помалку радосна е очи во очи средбата,
ништо не менува, човечки овоземно е.
Најстрашна е онаа, последната, пресудната,
пред Милостивиот кога ќе застанеме,
според Неговата милост штом пресуди
кој погоре да се качи, а кој најдолу да слезе…
Е тогаш само колку радосна ќе биде средбата со најблиските, зашто во Бога сите сме живи.
Умираме само кога Нему не Му веруваме и тогаш кога талантот в земја го закопуваме.
Но ќе треба да се сретнеме таму со сите.
И со оние со кои не сакаме да се сретнеме.
На кои сопка, стапица поставивме, ги расплакавме, навредивме…
Дури после следува средбата со Бога Севишниот …
Како ли погледот ќе го кренеме,
како со очи ќе Го погледнеме?!
Се плашам како пред Бога ќе застанам,
се плашам многу од таа средба Небесна,