Култура
Љубовта кон Бога е најдобар лек за душата

Пред сѐ, потребно е да се верува во Бог, бидејќи „оној што Му приоѓа на Бога, треба да верува дека Тој постои“.
Верата, според зборовите на преп. Антиох е почетокот на нашето соединување со Бога: оној што вистински верува е камен за Божјиот храм, подготвен за зданието на Бог Отецот, вознесен кон висината со силата на Исус Христос, односно Крстот, и благодатта на Светиот Дух.
„Верата, пак, без дела е мртва“, а делата на верата се: љубовта, мирот, долготрпението, милоста, смирението, одморот од своите дела, како што Бог се одмори од делата со носењето на Крстот и животот според духот.
Само таквата вера се признава за вистинска. Нема вистинска вера без дела. Оној што вистински верува, бездруго има и дела.
Сите што имаат цврста надеж во Бога, се вознесуваат кон Него и се просветлуваат со вечната Светлина.
Вистинската и мудра надеж се гледа во тоа што човекот воопшто не се грижи за себе, и тоа од љубов кон Бога и заради добродетелите, знаејќи дека за него се грижи Бог. Ако, пак, човекот самиот се грижи за своите работи и кон Бога се обраќа со молитва само тогаш кога доаѓаат неизбежните несреќи, па не наоѓајќи во сопствените сили соодветно средство, почнува да се надева на Божјата помош – таквата надеж е суетна и лажна. Вистинската надеж го бара само небесното Царство, и притоа е уверена дека сѐ земно, што ѝ е потребно во овој минлив живот, ќе ѝ биде дадено. Додека не се здобие со таква надеж, нашето срце нема да има мир и спокој. Само таа надеж ќе го смири и ќе го направи радосен. Токму за неа, достојната за поклони пресвета Уста рекла: „Дојдете при Мене сите што сте изморени, и Јас ќе ве успокојам“. Тоа значи дека изморените и натоварените својата надеж ќе ја положат на Господ и така ќе најдат олеснување во трудот и во својот страв.
Во евангелието според Лука, за Симеон е кажано: „Преку Светиот Дух му беше ветено дека нема да види смрт додека не Го види Господ“. Праведниот старец не ја гасел својата надеж, туку Го чекал премногу саканиот Спасител и, со радост Го земал во своите раце, велејќи: „Сега го отпушташ својот слуга, Владико, во Твоето долгоочекувано Царство, благодарение на надежта“.
Оној што ја добил совршената љубов, во овој живот живее како да го нема, затоа што се смета за туѓинец во видливиот свет и со нетрпение го чека невидливото. Тој целиот се променил во љубовта кон Бога и заборавил на се останато.
Кој се сака себеси, не може да Го љуби Бога. А кој не се љуби заради љубовта кон Бога, тој вистински Го љуби.
Оној што вистински Го љуби Него, се смета за странец и дојденец на земјата, зашто во својот стремеж кон Бога, со душата и умот Го созерцува Единствениот.
Душата, исполнета со Божјата љубов, во времето на заминувањето од своето тело, нема да се исплаши од кнезот на злото, туку со ангелите ќе летне во својата татковина.
св. Серафим Саровски
фото: Порта.мк (св.Богородица Пречиста)
Култура
Три децении монашко служење и духовно татковство на Епископ Партениј, Игумен Бигорски

Во оваа триесетта година од неговото монашко служење, во годината кога се навршуваат пет години од неговата хиротонија за епископ и кога го очекуваме неговиот педесет и петти роденден, да се потрудиме и ние – пред сè со делата наши, а потоа со молитвите и со животот наш – да му причиниме радост, за тој да може и понатаму, уште многу години, со силно здравје и Божјо просветление, да биде нашиот духовен столб, заштитник на верата и вистински духовен татко.
Во оваа триесетта година од неговото монашко служење, во годината кога се навршуваат пет години од неговата хиротонија за епископ и кога го очекуваме неговиот педесет и петти роденден, да се потрудиме и ние – пред сè со делата наши, а потоа со молитвите и со животот наш – да му причиниме радост, за тој да може и понатаму, уште многу години, со силно здравје и Божјо просветление, да биде нашиот духовен столб, заштитник на верата и вистински духовен татко.
На многаја и благаја лета, Владико наш свет, Епископ Партениј!
Повеќе прочитајте на официјалниот натпис од Бигорскиот Манастир ТУКА
Култура
Кичевското архиерејско намесништво со известување по повод Задушница

Кичевското архиерејско намесништво ги известува своите верни чеда дека на ден 21.02.2025 година (петок) во 14⁰⁰ часот, во градскиот храм „Свети апостоли Петар и Павле“ – Кичево, ќе се изврши општ Парастос (опевање) за упокоените наши браќа и сестри во Христа Господа. Секој што сака да направи спомен за упокоените треба да донесе варена блага пченица, црвено вино и лепче од пченично бело брашно за да се отслужи оваа служба.
Другиот ден, на самиот ден Задушница, 22.02.2025 година (сабота), започнувајќи од 08⁰⁰ часот наутро, свештениците ќе ги посетат старите и новите градски гробишта, па кој не дошол во петокот во храмот, тоа може да го направи во саботата на гробовите на своите упокоени. Исто така, и на гробовите да се има варена блага пченица, црвено вино и лепче од пченично бело брашно и да се покаже трпение додека не помине свештеникот секаде каде што треба, бидејќи трпението е една христијанска добродетел која е покажување на љубов, но и којашто ќе се прифати и како милост за упокоените. ПАРЦЕЛИТЕ, пак, 6, 7 и 8 кај новите градски гробишта ќе бидат посетени за отпевање после 09³⁰ часот наутро (тоа се најновите парцели).
Сакаме да напоменеме уште и тоа: Задушница е општиот ден посветен на упокоените, кога се спомнуваат сите наши роднини и пријатели кои починале во благочестива вера и со надеж во сеопштото воскресение, па оттаму произлегува и благословот даден од страна на Црквата за вечно спомнување – „Вечнаја памјат“ (Вечен спомен).
Оние кои не се починати со достоинство, по благослов на свештеник, секој може да си ги спомне дома во своите секојдневни молитви за упокоени, а во таа група спаѓаат: некрстени, отпадници од Православната Христова вера и Црква, јавни Божји хулители и хулители на Црквата и самоубијци. Тоа е така, затоа што тие самите, по својата сопствена волја се оддалечиле од „Патот, Вистината и Животот“ (Јован 14,6), па не се спомнуваат на сите црковните служби, па дури и на Божествената Литургија.
Во однос на храната, пак, којашто се остава на гробовите, подобро е да се однесе на некој кој нема да јаде, отколку да си правиме меѓусебно раздавање. Таа храна не е „за да им се најде на тие кои се упокоиле“, туку е милост како за починатиот, така и за растење во нашите добродетели. Објаснувајќи им го тоа на првите христијански заедници, свети апостол Павле вели: „царството Божјо не е јадење или пиење, туку правда и мир и радост во Светиот Дух“ (Рим 14,17).
Нека Човекољубивиот, Седобриот и Милостивиот Бог ги спомне нашите упокоени ближни, кои се упокоиле со надеж во воскресение и живот вечен, во Своето царство на Отецот, Синот и Светиот Дух, постојано, сега, секогаш и во вечни векови.
Амин!
Вечен им спомен!
Соопштение од Кичевска Парохија
Култура
Денеска е Св.Антониј Велики, честито име Антонио, Антоанета, Антониј..

-
Хороскоп2 дена
Хороскоп за петок (21 февруари)
-
Хороскоп22 часа
Хороскоп за сабота (22 февруари)
-
Македонија23 часа
Кај Демир Капија – Смоквица до крај на месец мај ќе има измена на сообраќај, односно целосно затворање на „Тунел Т2“
-
Временска прогноза3 часа
Студот ќе попушти, ќе имаме магла и услови за слаби врнежи од дожд и од снег следната седмица!
-
Македонија6 часа
Во водите на охридско езеро минувачи забележале неексплодирана бомба
-
Мобилни уреди3 часа
Крај на една ера, „Apple“ ја прекина една од најпрепознатливите функции на „iPhone“ по 18 години
-
Магазин1 ден
Како да ја зачувате батеријата на телефонот: Четири клучни совети
-
Автомобили1 ден
Dacia подготвува електричен автомобил поевтин од новото Twingo